1-1000

 

Για να αναδειχτούν καλύτερα οι παραπάνω θεματικές ενότητες, η έρευνα βασίστηκε σε αρκετά έγγραφα, τα οποία είτε περιλαμβάνονται σε δημοσιευμένες συλλογές - από τα τέλη του 19^ου και στη διάρκεια του 20^ου αιώνα - είτε παραμένουν ακόμα αδημοσίευτα, μιας και πρόσφατα ανευρέθηκαν κατά εκατοντάδες στο Κρατικό Αρχείο και στις βιβλιοθήκες της Βενετίας. Η προσέγγιση αυτών των πηγών είχε αποτέλεσμα να φωτιστούν όλες οι πτυχές του καθημερινού βίου - δημοσίου και ιδιωτικού - του βενετικού Ναυπλίου.

Η μελέτη για το βενετικό Ναύπλιο συμπληρώνεται και ολοκληρώνεται στο τρίτο επίπεδο έρευνας μέσα από τη συγκριτική προσέγγιση η οποία επιχειρείται με την ουσιαστική ένταξη του Ναυπλίου στον ευρύτερο χώρο της Πελοποννήσου, της Ανατολικής Μεσογείου και της Ευρώπης γενικότερα. Το Ναύπλιο προβάλλεται και εξετάζεται μέσα από μια νέα προοπτική, αφενός ως τυπική πόλη που ζούσε και αναπτυσσόταν ως μέρος του βενετικού κράτους στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και αφετέρου ως μια αστική κοινότητα που ανήκε με πολλαπλό τρόπο και στο ευρύτερο ευρωπαϊκό περιβάλλον του 15^ου και 16^ου αιώνα. Με αυτό είχε άμεση επαφή, επηρεαζόταν ποικιλότροπα, ενώ άλλοτε αποτελούσε - σε κάποια μορφή και έκταση - ακόμα και το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ευρωπαϊκών Δυνάμεων, άμεσα της Βενετίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έμμεσα του Βυζαντίου, της Ισπανίας και της Γαλλίας.

Κάτω από αυτή την προοπτική, η ενσωμάτωση του Ναυπλίου στο «κράτος της Θάλασσας» της Βενετίας στα τέλη του 14^ου αιώνα παρουσιάζεται ως το αποτέλεσμα πολιτικών και διπλωματικών διεργασιών στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, στις οποίες αναμείχθηκε ενεργά η Βενετία. Επιπλέον, η ιστορική πορεία και η επιβίωση της πόλης υπό βενετική Διοίκηση μέχρι τα μέσα του 16^ου αιώνα εξετάζονται στην παρούσα μελέτη με βάση ένα διπλό άξονα: τόσο σε άμεση σύνδεση με τις υπόλοιπες βενετικές κτήσεις της ελληνικής Ανατολής, όσο και ως μέρος των πολιτικών και διπλωματικών εξελίξεων του ευρύτερου ευρωπαϊκού χώρου, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου αποτελούσε το Ναύπλιο.

 

Ως προς την τυπική οργάνωση της παρούσας μελέτης, αυτή είναι δομημένη σε έξι κύρια κεφάλαια: στα δύο πρώτα παρουσιάζεται η ιστορική πορεία του Ναυπλίου, όχι μόνο ως κομμάτι της ιστορίας της Βενετίας στην ελληνική Ανατολή μέσα από τις συγκρούσεις της με τους Τούρκους, αλλά επίσης σε σχέση με τα γεγονότα που εξελίσσονταν στην Ευρώπη, στα οποία έμμεσα - και κάποιες φορές άμεσα - εμπλεκόταν και το Ναύπλιο. Τα γεγονότα αποκαλύπτουν, όσο αυτό είναι δυνατόν, ότι το Ναύπλιο δεν ήταν μια πολιτικά και διπλωματικά απομονωμένη πόλη της ελληνοβενετικής Ανατολής, αλλά μια πόλη πάνω στην οποία η Βενετία στήριζε πολλά συμφέροντα, ενώ κι άλλες ευρωπαϊκές Δυνάμεις επεδίωκαν να τη θέσουν υπό την εξουσία τους.